Een paar weken geleden kreeg Cadell een bijensteek in z'n pootje, Hanne een ijscompress gemaakt en gade geslagen maar geen reactie. Toen kwam de verwittiging dat de volgende keer 'gevaarlijker' zou zijn.
En deze middag was het zover...... Cadell en ik aan het spelen in de tuin en plots kwam hij met opgetrokken pootje terug.
![Neutral :|](./images/smilies/icon_neutral.gif)
hij begon te hijgen, zijn tandvlees en lippen trokken volledig wit, hij begon te braken en kon niet meer op z'n pootjes staan.
Onmiddellijk auto in en naar de DA.....en gelukkig maar want hier zijn minuten van levensbelang. Hij kreeg een inspuiting en we zijn weer thuis en hij ligt rustig te slapen.
Het grote gevaar is dat de reactie bij elke steek nu kan verergeren en een paar minuten fataal kunnen zijn..... ik vind het geen prettig vooruitzicht want op zo'n momenten cortisone pilletjes geven helpt niet daar ze zo braken.....
hier word ik toch effe stil van en mag er niet aan denken door een bij hem te verliezen......
dit zijn momenten waar verstand op nul staat en blik op oneindig maar ze blijven wel kleven maar het is nu goed afgelopen (voorlopig toch)