Pebbles schreef:Ik heb het er toevallig een paar weken geleden met mijn DA over gehad, volgens hem is er onlangs een onderzoek van de Universiteit Utrecht afgerond hierover.
Uit dit onderzoek kwam naar voren dat een reu met beide ballen ingedaald net zoveel kans heeft op teelbalkanker als een reu waarvan één of beide balletjes niet ingedaald waren. Dus de fabel waar vroeger veel DA mee kwamen was daarmee van de baan.
Aldus mijn dierenarts.
Interessant onderwerp.
Mijn eerste cardigan reu ( Flynn) was een cryptorchide reu.
1 testikel is in het lieskanaal blijven zitten, die we altijd hebben gecontroleerd.
Deze is (na 7 jaren) van de een op de andere dag zo groot als een ei gaan worden.
Direct chirurgisch laten verwijderen.Andere teelbal die goed op zijn plekje
zat, bewust laten zitten.
Hond van collega had 1 teelbal in de buik zitten ( wààr is zonder echo moeilijk te zeggen)
Ook deze is na enkele jaren gaan opspelen en chirurgisch verwijderd.
Wij hebben deze verwijderingen op het werk ( Humane Pathologie) laten onderzoeken, en in beide gevallen bleek het om een Sertoli-cel-tumor te gaan.
Dit hebben wij ook met Professor- Patholoog besproken.Hij was een kenner van vele honderassen, en hebben veel gezellige, interessante,
gesprekken gehad in de loop der jaren.
Enfin, er zijn meer studies verricht dan alleen in Utrecht.
Amerikaanse studies lieten een ander beeld zien, betreffende deze case:
De meest consistente risicofactoren voor de ontwikkeling van testiculaire
tumoren lijkt cryptorchisme.
Sertoli - Leydig cel tumoren.
Bij cryptorchidie ligt dit 20x hoger dan bij wel afgedaalde testikels.
Metastase ( uitzaaiing) komt niet vaak voor,MITS je het niet laat verwijderen.
Een testikel die niet goed op zijn plekje zit, wordt aangezien als een
lichaams-vreemd object.
Daar gaat het lichaam op reageren.........
Mijn mening: weghalen die bal. ( leeftijd ongv. 2 jaar)
En wat goed op zijn plekje zit, mooi laten zitten, want de functies daarvan
zijn zeker niet slecht voor de hond, mits er geen andere problemen zijn!