Eind december werd Bethje door mijn schoonzusje Marleen in huis gehaald nadat haar grote liefde Tobias over de regenboogbrug was gegaan.
Bethje was al behoorlijk oud! Hoe oud precies weten we niet maar zeker en vast al behoorlijk oud.
De baasjes van Bethje zochten een nieuwe thuis voor haar omdat ze moesten verhuizen.
Zodoende kwam Bethje in onze familie terecht. Het was een waar plezier om haar te leren kennnen, ze was een oud dametje maar ooooo zo vrolijk en dankbaar voor haar nieuwe gouden mandje! Er werd met haar gewandeld en ze werd een echte huishond.
Een paar weken geleden werd ze jammer genoeg ziek en na onderzoek bleek dat Bethje niet meer te genezen was.
Gisteren moesten we, en zeker Marleen, afscheid nemen van lieve Bethje.
Dankbaar voor de voorbije 3 maand en tegelijk droevig omdat deze periode zo kort was.
Het waren zonder twijfel de mooiste maanden van haar leven.
Rust zacht lieve Bethje
