Als ik oud ben, ziek of zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
Als onrust neemt van mij bezit,
Doe dan wat onvermijdelijk is,
... Laat me gaan...
de laatste goede daad.
Beslis dan voor mij,
en wees niet laf.
Past eigenliefde bij
de vriendschap die ik je gaf,
of uitstel tot het beter past,
bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang
tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet bij me weg:
Je kijkt me aan,
je noemt mijn naam,
je houd me stevig vast.
Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart...
wat jij liet doen
deed je voor mij:
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
nee, huil nu niet
Een wijs besluit dat werd gegrond
Op een oud uniek verbond:
Jij bent mijn baas,
ik ben jouw hond.
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Garfield
Garfield voor Sophie
-
leontine
- Berichten: 1015
- Lid geworden op: 15-11-2010 22:03
-
Lousanne
- Berichten: 2995
- Lid geworden op: 15-11-2010 21:48
Lieve Sophie en familie,
Ook ik wil graag een gedichtje voor jullie plaatsen.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie Garfield.
groetjes lousanne
Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.
(tekst by Mary Elizabeth Freye )
Ook ik wil graag een gedichtje voor jullie plaatsen.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie Garfield.
groetjes lousanne
Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.
(tekst by Mary Elizabeth Freye )
-
Sophie
- Berichten: 71
- Lid geworden op: 06-08-2011 12:32
Hier nog even mijn stukje toegevoegd:
Helaas heeft Garfield het niet gered. Het was een vreselijke beslissing maar om een hond zo veel pijn te laten lijden is ook niet eerlijk. Hij ging hard achteruit en kon nauwelijks meer lopen. In zijn laatste uren eigenlijk al helemaal niet meer. Hij was op, jankte het uit van de pijn, en dan nog zo jong. Het is vreselijk oneerlijk en een vreselijk gemis. Ik mis de hele verhalen die hij kon vertellen, de vrolijke kwispel als ik thuis kom, mijn beste vriend die zelf mee wilde naar de wc, die buiten achter de poezen aan rende, die mee ging als ik de paardjes ging voeren, die zo vrolijk en charmant kon kijken, waarmee ik de spelletjes speelde ''hij ging mij pakken of ik ging hem pakken'' we rende als gekken achter elkaar aan en vonden het prachtig, de hond die zo goed in uit dagen was dat als ik vroeg zit, hij ging liggen en als ik vroeg lig, hij ging zitten en mij dan heel schattig aan keek, hij die soms even kwijt was en dan met een witte melk snor terug kwam en me aan keek of hij wilde zeggen ''ik ben niet bij de poesjes geweest hoor'',
en mijn grote kleine vriend die wist als ik me niet lekker voelde en mij dan kwam troosten.
Zo'n speciale band als wij altijd hebben gehad met elkaar.
Nee deze hond is onvervangbaar.
We moesten deze beslissing nemen in het belang van hem maar jeej wat een verdriet en gemis van onze Garfie.
Onze meneer die we ook wel krokodillenbek noemde omdat, hij zo goed kon vangen. En onze kaaskop want, daar was hij altijd gek op.
Rust zacht lieve vriend.
De corgi lig stand.
Schattig koppie
Garfield mee op de trekker
Helaas heeft Garfield het niet gered. Het was een vreselijke beslissing maar om een hond zo veel pijn te laten lijden is ook niet eerlijk. Hij ging hard achteruit en kon nauwelijks meer lopen. In zijn laatste uren eigenlijk al helemaal niet meer. Hij was op, jankte het uit van de pijn, en dan nog zo jong. Het is vreselijk oneerlijk en een vreselijk gemis. Ik mis de hele verhalen die hij kon vertellen, de vrolijke kwispel als ik thuis kom, mijn beste vriend die zelf mee wilde naar de wc, die buiten achter de poezen aan rende, die mee ging als ik de paardjes ging voeren, die zo vrolijk en charmant kon kijken, waarmee ik de spelletjes speelde ''hij ging mij pakken of ik ging hem pakken'' we rende als gekken achter elkaar aan en vonden het prachtig, de hond die zo goed in uit dagen was dat als ik vroeg zit, hij ging liggen en als ik vroeg lig, hij ging zitten en mij dan heel schattig aan keek, hij die soms even kwijt was en dan met een witte melk snor terug kwam en me aan keek of hij wilde zeggen ''ik ben niet bij de poesjes geweest hoor'',
en mijn grote kleine vriend die wist als ik me niet lekker voelde en mij dan kwam troosten.
Zo'n speciale band als wij altijd hebben gehad met elkaar.
Nee deze hond is onvervangbaar.
We moesten deze beslissing nemen in het belang van hem maar jeej wat een verdriet en gemis van onze Garfie.
Onze meneer die we ook wel krokodillenbek noemde omdat, hij zo goed kon vangen. En onze kaaskop want, daar was hij altijd gek op.
Rust zacht lieve vriend.
De corgi lig stand.
Schattig koppie
Garfield mee op de trekker
-
Loes
- Berichten: 847
- Lid geworden op: 07-12-2010 11:33