Jeroen en Margreet hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn als mensen die ‘iets’ hebben met Cardigans, ook eens kennis kunnen maken met het ‘all-time-favourite’ wandelgebied van Chef en Lieve.
Baasjes gingen in conclaaf hoe dat het beste te doen was. Er werd al snel besloten dat we het in samenwerking wilde doen met de WCCN. Daar zijn we, inmiddels al een paar jaar, met veel plezier lid van. Er werd contact gezocht met Rietje, Miranda en Petra van de evenementencommissie en een voorstel gedaan. Graag in het voorjaar (in verband met het mooie weer) en mét eten, dat is weer eens wat anders. Margreet nog heel brutaal: “Ehh, kunnen we gesponsord worden? Zorgen wij wel voor de boodschappen”. Na overleg met de penningmeester, een accoord. “Yes! Gelukt!!!” Mooi, dat was obstakel één, nu nog een geschikte datum. Tja, er zijn een paar grote shows in die tijd, een JHD die er aankomt, en natuurlijk het EK voetbal. Hoe passen we dat er het beste in???
Uiteindelijk werd gekozen voor 2 juni 2012. Het enige wat er die dag in de streek zelf te doen was, was een oldtimertractor optocht -het blijft platteland hier- die om 11 uur zou starten, daar hadden we dus mooi geen last van. Wij verzamelden om half 12 en gingen toch pas tegen 12 uur aan de wandel.
Het idee was top, toch liep het niet storm met de aanmeldingen. Het weer wat ze aangaven was ook niet echt heel positief. Regen, buien, wolken en zeer weinig zon werd er nog aangegeven op de maandag. En het weekend daarvoor was het nog zo warm dat de mussen verkoold van het dak af vielen. Tja, misschien toch een verkeerde dag? Margreet kneep hem al een beetje of het wel door kon gaan, want te warm is wat, maar te nat is ook geen succes. Maar gelukkig, de weersverachtingen verbeterden en de aanmeldingen stroomde ook mondjesmaat binnen.
Uiteindelijk strandde de teller op 19 personen en 12 hondjes. Een mooi groepje, en voor Jeroen en Margreet ook nog goed te regelen om er een mini barbecue feest van te maken. Jeroen was op tijd op de puppyverzamelplaats en Margreet zorgde dat ze ruim op tijd op de verzamelplaats ‘lange route’ was. Daar aangekomen stond het vol met auto’s (dat is anders nooit?!?!) én menwagens én paarden én wielrenners. Er bleek op dezelfde dag een wielerronde gehouden te worden én er werd een menpad geopend. Druk … druk … druk.
Gelukkig hadden Gerda en Jan-Willem wat problemen met het naar Hank toe rijden door file en wegafsluitingen. Uiteindelijk waren ze 20 minuutjes later dan gepland, wat voor ons weer positief uitpakte… De wielerronde was namelijk vroeg begonnen en eigenlijk al voorbij en de menwagens kregen tegen 12 uur ook een enorme haast om weg te komen. Helemaal goed! Des te rustiger konden wij onze wandelroute starten. Iedereen was gearriveerd, de hondjes waren vol enthousiasme, het festijn kon dus rond 12.15 uur beginnen.
Na een eerste stukje over asfalt en tussen het hoge gras door aan beide kanten van het pad, kwamen we na 20 minuutjes wandelen bij een onverharde weg. Daar begon tevens de puppytocht, maar de puppy’s waren alvast begonnen, ze waren niet te stuiten. Die zaten al lekker met ‘dr kont in het zand. De onverharde weg leidde langs de camping. Daarna gingen we door over een graspad. Daar lag het vol met heerlijke welriekende eendenpoepjes, kon je fijn doorheen rollen.
Alle cardi’s zorgden voor een heerlijke odeur de meur. Baasjes lieten het oogluikend toe, je gunt zo’n hond toch ook een keer een leuk uitstapje
. Halverwege had er een cardi water geroken en sloeg ineens rechtsaf de griend in. Je kent het gezegde als er een cardi over de dam is…. In ieder geval lagen er al snel een stuk of 7 cardi’s in het water. Na de afkoelingssessie werd er nog een stuk rechtdoor over het graspad gelopen en sloegen we rechtsaf naar water met een HEUS strand.De mensen van de puppywandeling en de transportboot met ons eten (Godzijdank is ie niet gezonken, door al het eten en de tassen die mee moesten) waren er al beland. Jeroen had de barbecues aangestoken dus die roken we al toen we richting het strandje liepen. Rond 13 uur waren we op het strandje. Daar bereidde Jeroen (met inmiddels prachtige nieuwe keukenschort) de broodjes hamburger en worst met ketchup, mosterd, mayonaise en gesneden uitjes. Heel fijn was het, dat iedereen ook van alles meegenomen had om te bakken en te ‘braaien’. Zoals; speklapjes, sateetjes, worstjes, joppiesaus, satésaus, stokbrood met kruidenboter en ga zo nog maar even door. Dus uiteindelijk werd die ‘niet-luxe’ barbecue heel erg uitgebreid. En, *shame* hebben we op een paar worstjes na alles opgegeten. Zeggen ze niet dat je als baas op je hond gaat lijken, of was dat nu andersom. In ieder geval was de eetlust idem deze dag.
De baasjes konden naar hartenlust bijkletsen, eten en drinken. We hadden keuze genoeg, sap, wijn, frisdrank, rosé …. ook doordat sommigen drinken én drank hadden meegenomen. Dus onze keuze uit een paar drankjes werd in no-time een complete inhoud van een goedgevulde mini bar, maar laat dat mini dan maar achterwege
.De hondjes hebben fijn kunnen rennen, spelen, wandelen, blaffen (was toch een strand voor ons alleen) en iedereen die langs liep (er was een soort speurtocht deze dag – is er anders ook nooit, gniffel) kreeg een luide toezang met als sopraan onze lieve Alis. De kleinste van het stel met, sorry Ad en Jacolien, de grootste waffel. Gezwommen en met takken en balletjes gegooid, werd er natuurlijk ook.
Zo rond de klok van 15 uur werd het tijd om alles in te pakken en op te ruimen. Het eten was op, de drank bijna dus…. Tijd om weer een fijne wandeling terug te maken. Ilse, haar moeder, Martin, Lucas, Loes, Remco, Esther en Joris moesten gelijk naar huis voor andere verplichtingen en het restje heeft zo rond de klok van 16.30 uur nog een borrel gepakt op het terras bij jachthaven “Vissershang”.
Ik denk dat ik voor ieder spreek als ik zeg dat het een geweldige dag was. Iedereen bedankt voor het meedenken en opruimen. Het was een heerlijke relaxte sfeer maar het weer heeft daar ook een groot deel aan bijgedragen. Want wie verzint het nou, 17 graden (gevoelstemperatuur 23 (!) graden) af en toe een wolkje aan de lucht met een zacht briesje en dat in een week vol regen en slechte weersvooruitzichten.
Voor de thuisblijvers: er was wel 1 minpuntje deze dag, maar dat is dan ook het enige. We zijn opgevreten door de muggen. Gelukkig had Esther muggencrème meegenomen, kwam die weer goed van pas.
Ook de WCCN hartelijk bedankt voor de sponsoring.
Jeroen, Margreet. Chef & Lieve.
Voor het verslag incl. foto's zie de WCCN pagina onder evenementen.
