Welsh corgi cardigan Beelden

[Lousanne]

moet ik een gevulde aanhanger meenemen naar de sportdag? knipoog2

Ine die twee beelden zijn werkelijk prachtig, en ik vraag me af wie die gemaakt heeft.

EN natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig naar het verhaal

[nicol moors]

hai Ine,
jou beelden zijn wel heel en dan ook heeelllllll erg mooi
jammer kunnen wij niet komen 25 juni maar ik wil het verhaal heel erg graag horen
echt heel erg mooi
gr nicol

[ine]

[quote="courtlyw............wat een prachtige beelden en ze maken ze ook met kleuren er op. Bedankt voor de link. Wie weet ga ik daar nog eens contact mee opnemen. Ach, en de pakketdienst brengt alles aan huis .[/quote]


Ik had gisteren in een mail gevraagd naar de prijs van de beschilderde
beelden:

Helaas worden deze niet meer verkocht i.v.m reuma van de vrouw
die dit werk voor het bedrijf verrichtte.........
Jammer want ze deed het niet slecht!

[ine]

moet ik een gevulde aanhanger meenemen naar de sportdag? knipoog2

Ha,Ha, Sanne goed van je, meteen zaken doen!!

Maar lieve schat, in jou situatie zou ik het mooi laten!!
De beelden wegen n.l 44 kilo per stuk

Of je moet Sjon 'voor het karretje' spannen........

[ine]

Ine die twee beelden zijn werkelijk prachtig, en ik vraag me af wie die gemaakt heeft.

EN natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig naar het verhaal

Ati kent dit verhaal eigenlijk al, ik heb het ooit eens op het forum van de N.W.C.C. geplaatst ( zolang heb ik ze al)
Het lampje gaat strakjes in Eenrum branden, let maar op!!


Een collega van mij zat toendertijd op een klei cursus.En haar lerares
had als uitdaging beelden gemaakt van haar 2 Cesky Terriers.
Van deze beelden had ze foto`s gemaakt, en werden vol trots aan mij
getoond.
Op een bij-zet-tafeltje stonden haar twee makkers vereeuwigd in de klei!

Wauw, da`s mooi gedaan , dat wil ik ook, zou zij voor mij....?????
Na veel heen en weer ge-mail : ze was eigenlijk geen specialist in het
kleien van honden, en van een Cardigan had ze nog nooit gehoord: Hoe ziet dat eruit Ging ze door de knietjes en gaf als opdracht om zoveel
mogelijk foto`s van onze honden op te sturen ( NEE ELSJE, ZE DOET HET NU NIET MEER...... )
De foto`s waren bij ons ook niet het probleem


Ik had niets tegen Peter verteld en dacht hem hiermee eens te willen verrassen.

Enfin, enkele weken later komt mijn collega naar me toe, en zegt met een
big smile op haar gezicht Ine ik heb een 'grote' verrassing voor je, maar dan moet je even met mij naar de auto lopen.
Terwijl we naar haar auto liepen had ik al in de gaten dat er 'iets'
was....want ze kon haar binnen-pret niet voor de buiten wereld verbergen!

Ze maakt de kofferbak open en.............. aycaramba

Daar zaten 'Jut en Jul' mij aankijkend met een blik van: We have no debt...
Het formaat was 'ietsje' groter uitgevallen als ik me had voorgesteld:
Een bij-zet-tafeltje had ik wel...
Maar deze beelden waren levensgroot!

Tja, zegt mijn collega, ze zijn iets groter geworden dan de bedoeling was, met de excuses van de maakster.
We hebben hard staan lachen op de parkeerplaats: 0 MY GOD waar moet ik er mee heen

Thuis gekomen met het spul had ik dus dezelfde gedachte: Wist het niet meteen en ging ze voorlopig op de salontafel plaatsen:
Als peter van zijn werk kwam, was deze verrassing onvermijdelijk 8)

Mijn toenmalige buurvrouw Toos, die nogal nieuwsgierig van aard is, kwam eens kijken WAT ik allemaal aan het sjouwen was, loopt de kamer binnen, ziet die beelden op de salontafel staan:
Verschrikt slaat ze haar hand voor de mond en roept:
Och Ine toch, wurrum hedde gij de hundjes op de toffel nèrgezet

De ontnuchtering kwam snel, maar de lol zat er nog steeds in!

Flynn komt de kamer binnen:
Ziet daar op afstand 2 'vijanden' geplaatst op een rangorde die hem
totaal niet zint....
Hij maakt zich laag aan de grond ,en met een zeer diepe grom ,besluipt
hij zijn vijanden stapvoets naar de plek des onheils......
Met af en toe zijn nek zeer lang te maken ( in lage positie) en voorzichtig
z`n neus uit te steken om de tafel heen,wilde hij erachter komen met WIE hij te maken had.
Dat ritueel heeft zeker 5 minuten geduurd!

Het is tijd dat Peter thuis kan komen, en ik verplaats me naar de zolder
om vanuit het raampje zijn aantocht te kunnen zien.
Donna en Flynn laat ik bewust in de tuin.

Op zolder zit ik te gniffelen,want wetende HOE hij zal reageren, is de binnenpret mij de baas.

Ik hoor de sleutel in de deur: plaatst zijn tas in de hal, loopt naar de kamer..........
TJEZUS NOG AN TOE! galmt het naar boven toe, en ik barst in een grote
lachbui

We hebben er een plaatsje voor gevonden: Donna en Flynn in klei vereeuwigd staande in de hal.
Er was een keer iemand aan de deur, en na een gesprekje van 5 minuten kreeg ik een compliment:
Wat zijn uw hondjes toch braaaaff mevrouw.............

rollsmile

[Roosje]

Nou Ine, blij het verhaal te kennen. Ik kan het me nogal levendig voorstellen : buurvrouw, Flynn, Peter, bezoek
Maar geef het toe : ze zijn uniek en echt prachtig !!!!!!!!!

[elsje]

haha er hangt een zeer mooi en grappig verhaal vast aan de beelden van Flynn en Donna!
Zeer leuk dat ze in deze beelden verder leven

[Anne-Marie]

Wat een leuk verhaal. Ik zit te grinniken achter de laptop.

[courtly]

Het lampje is NIET gaan branden hoor Ine! Maar 't is een merakels mooi verhaal . Ik zag het voor m'n ogen gebeuren, hihi.

[hummer]

hahahah wat een verhaal het is jammer dat er geen filmopnames van zijn