resultaat botverlengende operatie RCS
-
- Berichten: 433
- Lid geworden op: 08-12-2010 10:21
resultaat botverlengende operatie RCS
Het is nu een half jaar na Joep's botverlengende operatie. En ik heb nog geen snellere hond gezien, wat kan die hollen zeg, een soort speedy gonzales! En springen.... alsof er springveren in die pootjes gezet zijn.
Hij mankt helemaal niet meer en is een compleet andere, vrolijke hond geworden. Hij speelt met al onze andere hondjes, je kunt goed zien dat hij helemaal geen pijn of iets meer heeft. Operatie: geslaagd!!
Hij mankt helemaal niet meer en is een compleet andere, vrolijke hond geworden. Hij speelt met al onze andere hondjes, je kunt goed zien dat hij helemaal geen pijn of iets meer heeft. Operatie: geslaagd!!
-
- Berichten: 2928
- Lid geworden op: 15-11-2010 21:43
springveren.
Voor Joep is het heel leuk weer te kunnen ravotten, spelen, .... Die is de operatie al lang vergeten.
Maar als jullie hem zo speels, vrolijk zien, weten jullie ook dat jullie toen goed beslist hebben en bij de juiste chirurg ten rade gegaan zijn én hem een 2de kans gegeven hebben.
Voor Joep is het heel leuk weer te kunnen ravotten, spelen, .... Die is de operatie al lang vergeten.
Maar als jullie hem zo speels, vrolijk zien, weten jullie ook dat jullie toen goed beslist hebben en bij de juiste chirurg ten rade gegaan zijn én hem een 2de kans gegeven hebben.
Desh en Buffa : thanks for bringing such joy in our life
-
- Berichten: 433
- Lid geworden op: 08-12-2010 10:21
-
- Berichten: 433
- Lid geworden op: 08-12-2010 10:21
Wij hebben 3 Pems, Joep en 2 Griekse vriendjes, 3 reuen en 3 teefjes. Mijn Pem reu is een baasje, we noemen hem domiduck. Het Griekse reutje is een angstbijtertje, de Griekse dame is confrontatievermijdend en de 2 Pemdames .... tja.... Pembitches eigenlijk. Zie er maar eens een harmonieus groepje van te maken...
Na verschillende hondenscholen, te beginnen bij een Martin Gaus hondenschool bij het eerste hondje, via de KC en een FHN hondenschool, zijn we weer bij een Martin Gaus hondenschool aangekomen en wát voor één! Het leek ons een goed idee om vóór dat we weer naar het buitenland gaan (de winter zijn we in Griekenland) Joep en Fiep de basiscursus te laten doen. Tuurlijk kunnen we hun de "kunstjes" zelf leren maar naar school gaan geeft net dat extra's. Ten eerste is Joep na 3 weken basiscursus voor 90% van zijn aanhoudend blaffen afgekomen.
Na die basiscursus konden we natuurlijk niet de vervolgcursus doen, want we gingen weg. Toen kwam de eigenaresse van de hondenschool met het voorstel om eens te komen kijken naar onze roedel. Hartstikke goed. We hadden ondertussen tijdens de theorielessen begrepen dat een roedel iets anders is dan 1 of 2 hondjes. Zij deed ons een voorstel om voor dat we weggingen meer stabiliteit in onze roedel te brengen, dat grepen wij met beide handen aan. Marianne kwam, zag en overwon! In 3 weken heeft zij ons zover gebracht dat wij orde en gezag over de roedel hebben gekregen, en dat is heel fijn.
De lessen gebeurden bij ons thuis, daar speelt zich alles af natuurlijk. Het gaat om orde en dicipline en vaste regels. Nu deden we dat al min of meer maar het was net het beetje extra wat er voor zorgde dat de hondjes net iets meer ons als baasje zagen.
De oefeningen bestonden onder andere uit:
alle hondjes moeten gaan liggen voor ze hun eten krijgen. Wij wachten net zo lang tot iedereen ligt, zonder iets te zeggen, het gaat om lichaamshouding. Werkt toppie, ze kunnen nu alle 6 gaan eten wanneer wij dat zeggen. Dat gebeurd ook bij het weggaan, ze moeten allemaal gaan liggen voor de deur opengaat en blijven liggen. En zo nog een aantal oefeningen meer. Resultaat, bijna niet meer trekken aan de riem, veel minder blaffen, eigenlijk meer onderdanig gedrag. En dat geeft rust, echt fijn. En veel minder bedreiging onderling.
Oja, ze mogen niet meer op de bank (heb ik de meeste moeite mee...)
Na verschillende hondenscholen, te beginnen bij een Martin Gaus hondenschool bij het eerste hondje, via de KC en een FHN hondenschool, zijn we weer bij een Martin Gaus hondenschool aangekomen en wát voor één! Het leek ons een goed idee om vóór dat we weer naar het buitenland gaan (de winter zijn we in Griekenland) Joep en Fiep de basiscursus te laten doen. Tuurlijk kunnen we hun de "kunstjes" zelf leren maar naar school gaan geeft net dat extra's. Ten eerste is Joep na 3 weken basiscursus voor 90% van zijn aanhoudend blaffen afgekomen.
Na die basiscursus konden we natuurlijk niet de vervolgcursus doen, want we gingen weg. Toen kwam de eigenaresse van de hondenschool met het voorstel om eens te komen kijken naar onze roedel. Hartstikke goed. We hadden ondertussen tijdens de theorielessen begrepen dat een roedel iets anders is dan 1 of 2 hondjes. Zij deed ons een voorstel om voor dat we weggingen meer stabiliteit in onze roedel te brengen, dat grepen wij met beide handen aan. Marianne kwam, zag en overwon! In 3 weken heeft zij ons zover gebracht dat wij orde en gezag over de roedel hebben gekregen, en dat is heel fijn.
De lessen gebeurden bij ons thuis, daar speelt zich alles af natuurlijk. Het gaat om orde en dicipline en vaste regels. Nu deden we dat al min of meer maar het was net het beetje extra wat er voor zorgde dat de hondjes net iets meer ons als baasje zagen.
De oefeningen bestonden onder andere uit:
alle hondjes moeten gaan liggen voor ze hun eten krijgen. Wij wachten net zo lang tot iedereen ligt, zonder iets te zeggen, het gaat om lichaamshouding. Werkt toppie, ze kunnen nu alle 6 gaan eten wanneer wij dat zeggen. Dat gebeurd ook bij het weggaan, ze moeten allemaal gaan liggen voor de deur opengaat en blijven liggen. En zo nog een aantal oefeningen meer. Resultaat, bijna niet meer trekken aan de riem, veel minder blaffen, eigenlijk meer onderdanig gedrag. En dat geeft rust, echt fijn. En veel minder bedreiging onderling.
Oja, ze mogen niet meer op de bank (heb ik de meeste moeite mee...)