Epilepsie
Geplaatst: 10-12-2011 14:38
Vanmorgen met Willem naar de hondenschool geweest. Max had daarom een heel rustige ochtend en lag lekker bij Jeroen op de bank. Toen ik thuis kwam Willem naar binnen gedaan en zelf nog even terug naar de auto gelopen. Weer binnen zag ik dat Max heel vreemd deed, hij lag op het kleed met z'n achterkant raar omhoog en hij schokte met z'n hele lijf. Willem stond er een beetje bij, die snel in z'n bench gezet. Door het schokken dacht ik direct aan epilepsie, niet dat ik dat ooit gezien heb bij honden, maar toch. Ik riep Max, hij stond op en deed een poging naar mij toe te lopen (het zag er uit alsof hij dronken was) en viel na een paar stappen weer om.
Een hond die ik goed kende, is een paar weken geleden overleden na een heftige epileptische aanval dus er gingen wel wat alarmbelletjes rinkelen. Ik wilde direct naar de DA. Terwijl ik de DA belde, wilde Jeroen Max optillen maar die liet met zachtjes grommen weten daar niet van gediend te zijn. Volgens de DA-assistente konden we beter wachten totdat de aanval over was. Gordijnen dicht, geen radio, zo weinig mogelijk prikkels. Tijdens het telefoongesprek zag ik kans mijn fototoestel te pakken en te filmen, in de hoop dat de DA dan zou kunnen zien of het inderdaad een epileptische aanval was. Gelukkig was het schokken vrij snel over en ging hij rustig bij mij liggen.
Nog even gewacht en toen naar de DA gegaan. Hij liep normaal mee, alsof er niets gebeurd was. De DA heeft hem onderzocht (alles oke) en het filmpje bekeken. Naar alle waarschijnlijkheid is het inderdaad een lichte epileptische aanval geweest. Eventueel kunnen het ook hartritmestoornissen zijn geweest, maar dat is minder waarschijnlijk. Al pratende kwamen we er achter dat Max waarschijnlijk vaker epilepsie heeft gehad. Maar dan in zo'n lichte vorm dat wij het niet herkend hebben. Hij heeft wel eens dat hij ineens heel raar z'n voorpootje optilt. Zo van 'dit doet zeer', er zit dan niks tussen de kussentjes ofzo hij lijkt kramp te hebben. Dat kan dus ook een lichte vorm van epilepsie zijn.
De DA heeft een hoop informatie gegeven en een boekje waar alles ook in beschreven staat. Ook heb ik medicatie meegekregen (valium) die ik kan toedienen als hij weer een aanval krijgt en die aanval dan langer dan 2 minuten duurt. Ik heb er 3 gekregen, dus 1 voor thuis, 1 voor de dagopvang en 1 voor onderweg/logeren. Wie weet gebeurt het nooit meer en was dit een eenmalige aanval. De tijd zal het leren.
We houden Max goed in de gaten en op advies van de DA ook rustig vandaag. Nou is Max rustig houden niet zo lastig, maar Willem.... pfff. Willem krijgt dus wat meer benchrust vandaag en Jeroen gaat zo lekker met hem naar het bos, kan 'ie even rennen.
Een hond die ik goed kende, is een paar weken geleden overleden na een heftige epileptische aanval dus er gingen wel wat alarmbelletjes rinkelen. Ik wilde direct naar de DA. Terwijl ik de DA belde, wilde Jeroen Max optillen maar die liet met zachtjes grommen weten daar niet van gediend te zijn. Volgens de DA-assistente konden we beter wachten totdat de aanval over was. Gordijnen dicht, geen radio, zo weinig mogelijk prikkels. Tijdens het telefoongesprek zag ik kans mijn fototoestel te pakken en te filmen, in de hoop dat de DA dan zou kunnen zien of het inderdaad een epileptische aanval was. Gelukkig was het schokken vrij snel over en ging hij rustig bij mij liggen.
Nog even gewacht en toen naar de DA gegaan. Hij liep normaal mee, alsof er niets gebeurd was. De DA heeft hem onderzocht (alles oke) en het filmpje bekeken. Naar alle waarschijnlijkheid is het inderdaad een lichte epileptische aanval geweest. Eventueel kunnen het ook hartritmestoornissen zijn geweest, maar dat is minder waarschijnlijk. Al pratende kwamen we er achter dat Max waarschijnlijk vaker epilepsie heeft gehad. Maar dan in zo'n lichte vorm dat wij het niet herkend hebben. Hij heeft wel eens dat hij ineens heel raar z'n voorpootje optilt. Zo van 'dit doet zeer', er zit dan niks tussen de kussentjes ofzo hij lijkt kramp te hebben. Dat kan dus ook een lichte vorm van epilepsie zijn.
De DA heeft een hoop informatie gegeven en een boekje waar alles ook in beschreven staat. Ook heb ik medicatie meegekregen (valium) die ik kan toedienen als hij weer een aanval krijgt en die aanval dan langer dan 2 minuten duurt. Ik heb er 3 gekregen, dus 1 voor thuis, 1 voor de dagopvang en 1 voor onderweg/logeren. Wie weet gebeurt het nooit meer en was dit een eenmalige aanval. De tijd zal het leren.
We houden Max goed in de gaten en op advies van de DA ook rustig vandaag. Nou is Max rustig houden niet zo lastig, maar Willem.... pfff. Willem krijgt dus wat meer benchrust vandaag en Jeroen gaat zo lekker met hem naar het bos, kan 'ie even rennen.