@Suzan, het blijft maar zinderen het verhaal van Gijs...... en weet als geen ander hoe het voelt en hoe dat aanzien ook aan je knaagt.
Wij namen ook voor Cubby soms een buggy mee, maar was niet altijd eenvoudig en hij wou er ook niet echt in blijven zitten, tja Bo mocht stappen en hij niet...dus lieten we het ook achterwege. De wandelingen werden gewikt en gewogen en nog was een kleine uitstap al te veel en zagen we hem daarna door het huis 'kruipen'........ het is zo een moeilijke evenwichtsoefening om iedereen mentaal zich er goed bij te blijven voelen.
succes en moest ik kunnen ik zou je helpen, maar hier zijn onze krachten beperkt voor vrees ik
dikke knuf aan Gijs in elk geval
Elleboogdysplasie (ED)
-
Suzan
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: 16-11-2010 09:08
Ik zie het niet als aanval hoor, maar bij jullie is het tijdelijk en ik wordt hier geconfronteerd met iets voor de komende 10-12 jaar.
Tja, doordeweeks ging Gijs altijd mee. Feestjes, etentjes, familiedingen, hondenveldje, boodschappen. Hij vindt dat normaliter prachtig. Als hij echt niet meekon (vliegvakanties b.v.) dan zat 'ie bij de oppas.
In het weekend en op vakantie vond ik het eigenlijk al onhandig dat hij niet langer dan een uur kon lopen, wij houden van wandelen en dingen doen.
Maar zelfs het hondenspeelveld is nu verboden terrein (komen ook grote honden), de oppas heeft zelf grote honden, hondenuitlaatservice mag hij ook niet mee (en dat was de bedoeling voor als ik weer buitenshuis brokjes ga verdienen, dat moet natuurlijk ook weer een keer gebeuren) en op dagen dat hij zich echt niet goed voelt, wil 'ie ook niet in de drukte zijn, dan ligt ie alleen maar een beetje zielig bij me, en hinkepinkt achter me aan bij alles (wil zelfs perse mee naar de wc enzo, heel onhandig).
In de tram met een doggyride is hier ook niet aan te raden : te druk, moet ingeklapt worden, en een hond moet sowieso het opstapje kunnen nemen. Veel panden hier hebben een klein trapje naar de entree, dus die adressen kan ik hem sowieso niet meer meenemen.
Vergeet niet dat hij 22 kilo weegt. Geen prettig gewicht voor een hond met elleboogproblemen. Ik kan hem zelf nauwelijks optillen.
Als ik er even bij stilsta, gaat het een drama worden. Maargoed, we blijven nog even hopen op een wonder...
Tja, doordeweeks ging Gijs altijd mee. Feestjes, etentjes, familiedingen, hondenveldje, boodschappen. Hij vindt dat normaliter prachtig. Als hij echt niet meekon (vliegvakanties b.v.) dan zat 'ie bij de oppas.
In het weekend en op vakantie vond ik het eigenlijk al onhandig dat hij niet langer dan een uur kon lopen, wij houden van wandelen en dingen doen.
Maar zelfs het hondenspeelveld is nu verboden terrein (komen ook grote honden), de oppas heeft zelf grote honden, hondenuitlaatservice mag hij ook niet mee (en dat was de bedoeling voor als ik weer buitenshuis brokjes ga verdienen, dat moet natuurlijk ook weer een keer gebeuren) en op dagen dat hij zich echt niet goed voelt, wil 'ie ook niet in de drukte zijn, dan ligt ie alleen maar een beetje zielig bij me, en hinkepinkt achter me aan bij alles (wil zelfs perse mee naar de wc enzo, heel onhandig).
In de tram met een doggyride is hier ook niet aan te raden : te druk, moet ingeklapt worden, en een hond moet sowieso het opstapje kunnen nemen. Veel panden hier hebben een klein trapje naar de entree, dus die adressen kan ik hem sowieso niet meer meenemen.
Vergeet niet dat hij 22 kilo weegt. Geen prettig gewicht voor een hond met elleboogproblemen. Ik kan hem zelf nauwelijks optillen.
Als ik er even bij stilsta, gaat het een drama worden. Maargoed, we blijven nog even hopen op een wonder...
-
courtly
- Berichten: 3980
- Lid geworden op: 15-11-2010 19:21
He bah, wat toch een drama. Voor Gijs en ook voor jullie.
Ik heb ook geen oplossing voor dit immense probleem.
Fijn dat iedereen mee- sCo_hmmthink .
Ik vind Sanne's optie ook niet verkeerd. Gijsje geeft al aan dat hij niet graag loopt, maar als je hem per buggy of fietskar naar iets interessants kunt vervoeren dan kan hij daar lopen, en meestal vergeten ze hun pijn als er iets nieuws of interessants is, en zo toch z'n bespiering op peil houden.
En anders zijn er weinig opties open, tja eentje, maar daar moet je niet ween aan denken.
Ik heb ook geen oplossing voor dit immense probleem.
Fijn dat iedereen mee- sCo_hmmthink .
Ik vind Sanne's optie ook niet verkeerd. Gijsje geeft al aan dat hij niet graag loopt, maar als je hem per buggy of fietskar naar iets interessants kunt vervoeren dan kan hij daar lopen, en meestal vergeten ze hun pijn als er iets nieuws of interessants is, en zo toch z'n bespiering op peil houden.
En anders zijn er weinig opties open, tja eentje, maar daar moet je niet ween aan denken.
-
Roosje
- Berichten: 2928
- Lid geworden op: 15-11-2010 21:43
Hoh Suzan, na mijn ervaring met zowel Desh als Buffa en daarbij nog eens achtegenoot Jan, zou ik Gijs toch verder laten onderzoeken wat zijn achterhand betreft. Desh heeft een operatie ondergaan en bij hem is dat heel goed verlopen (warbij we dus bij de gelukkigen zijn). Buffa sukkelt dus ook met haar achterhand en mij deed het enoemr pijn haar zo te zien afzien. Uiteindelijk met 1 pil (en glucosamine, ...) maandelijks, die ze net vandaag gekregen heeft, is ook zij nu heel goed. Daarnaast gaat ze wekelijks zwemmen, net om die spieren te onderhouden. Maar sinds ze die troxocil neemt is ons dametje weer tip/top in orde.
We doen met haar geen dagelijkse wandeling, zo' 3 keer per week + 1 dag zwemles en daar is ze best tevreden mee.
Thuis hebben de woefers een ruime tuin, die destijds beperkt bleef tot een halve oprit omwille van haar 'mank'probeem. Nu krijgen beide hondjes terug de ganse tuin ter beschikking.
Wandelingen, .... zitten er voor ons helaas ook niet meer in. Desh kan sowieso geen lange wandelingen meer aan, Buffa nog minder en ook mijn echtgenoot is na een mislukte hernia-operatie nog meer beperkt in wandelen, ....
Ook ik heb het vorig jaar best lastig gehad met het idee : nooit meer naar Cadzand kunnen gaan, geen boswandeling meer te kunnen doen, geen WCCn-wandelingen, geen danslessen meer, geen shopping meer met Jan, ..... maar je zoekt toch steeds weer naar oplossingen om zowel hond als partner vooruit te helpen. Bij Buffa is het ook levenslang en nu zie ik weer een gelukkige niet-mankende corgi (ook al weet ik dat het probleem er nog is). Ik heb vandaag nog staan genieten hoe ze met het hondje van Anke haar vriend ravotte. Vorig jaar hebben we een croozer aangeschaft die Jan omgebouwd heeft tot een hond-vriendelijke doggy-ride. Indien mogelijk nemen we die mee als we ergens naartoe gaan. Vorig jaar hebben we een hondenzwembad thuis gemaakt om Buffa (en Desh) thuis te laten zwemmen (zoals vandaag). En veel mensen in de buurt zeggen mss dat we zot zijn (we hebben positieve en negatieve reacties gehad en nu nog) maar daar trek ik me niets van aan. Ons Buffa gaat voor. Voor Jan denk ik al geruime tijd aan zo'n scooterachtig iets waar verschillende mindervalide mensen/ouderen al gebruik van maken op de weg. Uiteraard zitten er dan nog geen strandwandelingen in, maar wel dijkwandelingen of kan Jan ook mee het volledige center parcs eens gaan verkennen.
Suzan, laat het echt bezinken ivm Gijs en beslis niet te snel. Denk ook niet het ergste (levenslang), alhoewel ik het begrijp. Probeer te achterhalen wat er aan de hand is met Gijsjes achterhand en bekijk dan de mogelijkheden zowel voor voorhand als achterhand. En geloof me, een revalidatie van 3 maand is echt wel snel voorbij. Maar voor je alles weet, duurt het enorm lang en kost het allemaal veel centjes en dan moet je nog beslissen. Maar wij hebben hier al dikwijls gezegd : wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben voor Desh of dat gedaan hebben voor Buffa of dit gedaan hebben voor Jan.
Veel sterkte in de zoektocht wat er scheelt met Gijs en dan nog kijken wat de mogelijkheden zijn.
We doen met haar geen dagelijkse wandeling, zo' 3 keer per week + 1 dag zwemles en daar is ze best tevreden mee.
Thuis hebben de woefers een ruime tuin, die destijds beperkt bleef tot een halve oprit omwille van haar 'mank'probeem. Nu krijgen beide hondjes terug de ganse tuin ter beschikking.
Wandelingen, .... zitten er voor ons helaas ook niet meer in. Desh kan sowieso geen lange wandelingen meer aan, Buffa nog minder en ook mijn echtgenoot is na een mislukte hernia-operatie nog meer beperkt in wandelen, ....
Ook ik heb het vorig jaar best lastig gehad met het idee : nooit meer naar Cadzand kunnen gaan, geen boswandeling meer te kunnen doen, geen WCCn-wandelingen, geen danslessen meer, geen shopping meer met Jan, ..... maar je zoekt toch steeds weer naar oplossingen om zowel hond als partner vooruit te helpen. Bij Buffa is het ook levenslang en nu zie ik weer een gelukkige niet-mankende corgi (ook al weet ik dat het probleem er nog is). Ik heb vandaag nog staan genieten hoe ze met het hondje van Anke haar vriend ravotte. Vorig jaar hebben we een croozer aangeschaft die Jan omgebouwd heeft tot een hond-vriendelijke doggy-ride. Indien mogelijk nemen we die mee als we ergens naartoe gaan. Vorig jaar hebben we een hondenzwembad thuis gemaakt om Buffa (en Desh) thuis te laten zwemmen (zoals vandaag). En veel mensen in de buurt zeggen mss dat we zot zijn (we hebben positieve en negatieve reacties gehad en nu nog) maar daar trek ik me niets van aan. Ons Buffa gaat voor. Voor Jan denk ik al geruime tijd aan zo'n scooterachtig iets waar verschillende mindervalide mensen/ouderen al gebruik van maken op de weg. Uiteraard zitten er dan nog geen strandwandelingen in, maar wel dijkwandelingen of kan Jan ook mee het volledige center parcs eens gaan verkennen.
Suzan, laat het echt bezinken ivm Gijs en beslis niet te snel. Denk ook niet het ergste (levenslang), alhoewel ik het begrijp. Probeer te achterhalen wat er aan de hand is met Gijsjes achterhand en bekijk dan de mogelijkheden zowel voor voorhand als achterhand. En geloof me, een revalidatie van 3 maand is echt wel snel voorbij. Maar voor je alles weet, duurt het enorm lang en kost het allemaal veel centjes en dan moet je nog beslissen. Maar wij hebben hier al dikwijls gezegd : wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben voor Desh of dat gedaan hebben voor Buffa of dit gedaan hebben voor Jan.
Veel sterkte in de zoektocht wat er scheelt met Gijs en dan nog kijken wat de mogelijkheden zijn.
Desh en Buffa : thanks for bringing such joy in our life
-
Roosje
- Berichten: 2928
- Lid geworden op: 15-11-2010 21:43
Heeeh, nu geeft hij rap op! Wie was het die ons vorig jaar porde om een eigen hondenzwembad te maken! Ik dacht toen ook : in Groningen werken die hersenen wel anders dan in Asper, maar dat zwembad is er wel gekomen!courtly schreef:En anders zijn er weinig opties open, tja eentje, maar daar moet je niet ween aan denken.
Desh en Buffa : thanks for bringing such joy in our life
-
ingrid
- Berichten: 1729
- Lid geworden op: 12-06-2011 10:16
@Roosje..... jullie zijn ook het voorbeeld van moed en inderdaad achteraf kijk je met een goed gevoel terug op een helse tijd. Chapeau wat jullie gedaan hebben en nog steeds doen........ botergatjes zijn die twee van jullie.
En Suzan ik denk ook dat het effe laten bezinken wat rust kan brengen, maar ik begrijp heel goed hoe jullie je nu voelen. Eerst natuurlijk afwachten wat de problemen met de achterhand veroorzaken en hopen dat daar alsnog een oplossing uit de bus komt.
Een hondenzwembad hebben wij hier toen ook gezet, een zwemvest gekocht voor Cubby en zwemmen moest hij, al was het niet met de glimlach
maar hij had er wel deugd van, zijn spieren werden zo behouden en dat is inderdaad niet onbelangrijk.
En Ati, jouw angst is wel het laatste en hopen dat het zo'n vaart niet moet lopen..... geef tijd voor iedereen, die brengt misschien raad.....
En Suzan ik denk ook dat het effe laten bezinken wat rust kan brengen, maar ik begrijp heel goed hoe jullie je nu voelen. Eerst natuurlijk afwachten wat de problemen met de achterhand veroorzaken en hopen dat daar alsnog een oplossing uit de bus komt.
Een hondenzwembad hebben wij hier toen ook gezet, een zwemvest gekocht voor Cubby en zwemmen moest hij, al was het niet met de glimlach
maar hij had er wel deugd van, zijn spieren werden zo behouden en dat is inderdaad niet onbelangrijk.En Ati, jouw angst is wel het laatste en hopen dat het zo'n vaart niet moet lopen..... geef tijd voor iedereen, die brengt misschien raad.....
-
courtly
- Berichten: 3980
- Lid geworden op: 15-11-2010 19:21
Bij Buffa is het probleem van een andere orde. Haar voorhand is goed en zoals het eruit ziet heeft Buffa dit door een trauma opgelopen. Haar heupen zijn onderzocht en daar mankeert niets aan. Het zijn haar kruisbanden die de problemen veroorzaken.Roosje schreef:Heeeh, nu geeft hij rap op! Wie was het die ons vorig jaar porde om een eigen hondenzwembad te maken! Ik dacht toen ook : in Groningen werken die hersenen wel anders dan in Asper, maar dat zwembad is er wel gekomen!courtly schreef:En anders zijn er weinig opties open, tja eentje, maar daar moet je niet ween aan denken.
Bij Gijs is het pijn in de voorhand door ED en de achterhand is nog onbekend.
Dit is een totale immobiliteit waarvan Suzan nu al weet dat de voorhand niet te opereren is.
Ook nu werken mijn hersens anders dan in Asper, hihi, want als ik ook maar ergens iets wist wat hem kon verlichten of helpen..............dan zou ik dit in het belang van Gijs vertellen.
Ik geef het niet op, maar ben ook reëel. Dit in het belang van de hond!
-
Suzan
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: 16-11-2010 09:08
Ik geef het nog niet op. Zolang we nog niet alles weten, is er nog hoop.
Vanochtend viel het muntje bij mij, mbt waar die agressie van andere honden vandaan komt (het is ook niet minder geworden na de castratiechip):
"Langzame beweging voorwaarts met stijve poten: een actief agressief gebaar van een dominante hond"
Gijs loopt gewoon met pijn in z'n pootjes over straat, en zij denken dat hij wil aanvallen
Vanochtend viel het muntje bij mij, mbt waar die agressie van andere honden vandaan komt (het is ook niet minder geworden na de castratiechip):
"Langzame beweging voorwaarts met stijve poten: een actief agressief gebaar van een dominante hond"
Gijs loopt gewoon met pijn in z'n pootjes over straat, en zij denken dat hij wil aanvallen