Dat ziet er niet goed uit.
Wel vreemd dat hij acuut last heeft van zijn knie, wat heeft hij toch een pech.
Wij duimen dat het snel beter gaat met Bobje.
BOB - nieuws
-
Yvette
- Berichten: 134
- Lid geworden op: 05-02-2013 21:58
Bob wilde vandaag niet eten.. maar met een blikje kattenvoer en de druk van de andere honden er bij.. zit er een ab pil en de pijnstiller in. Verder is hij de hele dag mee geweest. Hij heeft van 9 tot 20 op mijn bijrijdersstoel gebivakeerd.
Pas om 20 uur vond hij de moed er van af te komen.
Bij SBS heeft hij in de parkeergarage mijn alarm lichten aangezet waardoor ik niet weg kon, de grappenmaker! Maar gelukkig had meneer Bernice startkabels.. De accu was leger als leeg getrokken.. het duurde lang voor er weer leven in kwam.
Zo dag mee naar vanalles en nog wat en gezellig 4 uur samen met mij in de auto zitten is voor Bob een topdag. Dat vind hij super gezellig. Tussen door een kriebeltje hier en een aai daar.. dan is hij helemaal happy.
Nog ff overwogen om hem bij SBS mee te nemen maar t risico dat iemand hem toch onverwachts een aai wil geven is te groot. Bovendien is het in en uit de auto stappen, een stoeprand op een hele onderneming voor hem. het rare is .. toen hij kwam was de stoeprand ook lastig maar gaande weg ging dat steeds beter. Ook racete hij mee aan de fiets en daar was niet tegen aan te fietsen.. dat kan je nu niet meer voorstellen.
Om 20 uur was er ff een probleem.. hij was bij t trainingsveld de auto uit om te plassen en toen lukt het hem niet om er weer in te komen.. tja dan is het lastig want hem een kontje geven of optillen is echt een no-go voor Boppie. Het opstapje van de straat naar de auto aan de bijrijders kant is.. nou wat zal het zijn 30 cm? Ik denk nog niet eens. Maar goed na wat gemier lukt het hem toch. Thuis had hij moeite met het opstapje bij de deur. Sneu om te zien dat hij er echt nog wel lol in heeft maar dat het allemaal ff niet wil. Ik hoop dat het ff is...
Helaas is het nog steeds onduidelijk wat er nu speelt.. ook zijn schildklier is niet goed. van een trage schildklier kan een hond moelijk gaan lopen maar normaal worden ze dan ook dik ipv af te vallen. Het valt allemaal niet te rijmen.
Spierafbraak, wisselend kreupel, te grote lever, leverwaardes wel goed, schildklier niet goed, eiwitten in de urine, bloed in de urine. Te hoge ontstekingswaardes. Schildklier word nu weer verder onderzocht.
Verder is het onduidelijk waar we het zoeken moeten.. ontstoken tussenwevelschijf? maar daar verklaar je de urine waardes niet mee en de spierafbraak overal... Te trage schildklier.. past ook niet bij t volledige beeld. Tumor.. klopt ook niet echt...
Eventueel kunnen we nog een specialist een buikecho laten maken maar ja en dan.. als ze niets vinden is het weggegooid geld.. vinden ze wel wat dan word t ook niet anders ben ik bang. Hij gaat zo hard achteruit dat opereren niet zo veel zin heeft.
Vandaar met 'paardenmiddelen' aan de gang.. prednison, pijnstilling en AB. Hoe lang dit goed gaat.. is niet te zeggen. Helemaal niet, tot een paar weken, maanden?? Het kan maar zo heeft Linda de dierenarts mij gewaarschuwd dat hij ineens helemaal niet meer kan lopen. En als ik zie hoe moeizaam dit gaat kan ik me dat wel voorstellen.
We zijn van zo ver gekomen. En ik heb eerder gezegd we moeten hem maar euthanaseren want hij is niet plaatsbaar maar ach.. toch word je gek op t mopperdoosje. Je leert er mee omgaan, het is een uitdaging meer met hem te bereiken.. en heel veel dingen gaan gewoon prima. Niet plaatsbaar blijft hij, hij is voor de meeste mensen onvoorspelbaar. En ook ik had gisteren bijna een beet te pakken. Het is gewoon donders met hem oppassen en toch is het een bijzonder hondje.
Zijn rechterachterpoot is niet meer zo'n drama als gisteren. Mogelijk was dat een reactie op de entingen. Maar het gaat nog steeds t verre van goed met hem. HIj lijkt per dag wel 5 jaar ouder te worden.
Pas om 20 uur vond hij de moed er van af te komen.
Bij SBS heeft hij in de parkeergarage mijn alarm lichten aangezet waardoor ik niet weg kon, de grappenmaker! Maar gelukkig had meneer Bernice startkabels.. De accu was leger als leeg getrokken.. het duurde lang voor er weer leven in kwam.
Zo dag mee naar vanalles en nog wat en gezellig 4 uur samen met mij in de auto zitten is voor Bob een topdag. Dat vind hij super gezellig. Tussen door een kriebeltje hier en een aai daar.. dan is hij helemaal happy.
Nog ff overwogen om hem bij SBS mee te nemen maar t risico dat iemand hem toch onverwachts een aai wil geven is te groot. Bovendien is het in en uit de auto stappen, een stoeprand op een hele onderneming voor hem. het rare is .. toen hij kwam was de stoeprand ook lastig maar gaande weg ging dat steeds beter. Ook racete hij mee aan de fiets en daar was niet tegen aan te fietsen.. dat kan je nu niet meer voorstellen.
Om 20 uur was er ff een probleem.. hij was bij t trainingsveld de auto uit om te plassen en toen lukt het hem niet om er weer in te komen.. tja dan is het lastig want hem een kontje geven of optillen is echt een no-go voor Boppie. Het opstapje van de straat naar de auto aan de bijrijders kant is.. nou wat zal het zijn 30 cm? Ik denk nog niet eens. Maar goed na wat gemier lukt het hem toch. Thuis had hij moeite met het opstapje bij de deur. Sneu om te zien dat hij er echt nog wel lol in heeft maar dat het allemaal ff niet wil. Ik hoop dat het ff is...
Helaas is het nog steeds onduidelijk wat er nu speelt.. ook zijn schildklier is niet goed. van een trage schildklier kan een hond moelijk gaan lopen maar normaal worden ze dan ook dik ipv af te vallen. Het valt allemaal niet te rijmen.
Spierafbraak, wisselend kreupel, te grote lever, leverwaardes wel goed, schildklier niet goed, eiwitten in de urine, bloed in de urine. Te hoge ontstekingswaardes. Schildklier word nu weer verder onderzocht.
Verder is het onduidelijk waar we het zoeken moeten.. ontstoken tussenwevelschijf? maar daar verklaar je de urine waardes niet mee en de spierafbraak overal... Te trage schildklier.. past ook niet bij t volledige beeld. Tumor.. klopt ook niet echt...
Eventueel kunnen we nog een specialist een buikecho laten maken maar ja en dan.. als ze niets vinden is het weggegooid geld.. vinden ze wel wat dan word t ook niet anders ben ik bang. Hij gaat zo hard achteruit dat opereren niet zo veel zin heeft.
Vandaar met 'paardenmiddelen' aan de gang.. prednison, pijnstilling en AB. Hoe lang dit goed gaat.. is niet te zeggen. Helemaal niet, tot een paar weken, maanden?? Het kan maar zo heeft Linda de dierenarts mij gewaarschuwd dat hij ineens helemaal niet meer kan lopen. En als ik zie hoe moeizaam dit gaat kan ik me dat wel voorstellen.
We zijn van zo ver gekomen. En ik heb eerder gezegd we moeten hem maar euthanaseren want hij is niet plaatsbaar maar ach.. toch word je gek op t mopperdoosje. Je leert er mee omgaan, het is een uitdaging meer met hem te bereiken.. en heel veel dingen gaan gewoon prima. Niet plaatsbaar blijft hij, hij is voor de meeste mensen onvoorspelbaar. En ook ik had gisteren bijna een beet te pakken. Het is gewoon donders met hem oppassen en toch is het een bijzonder hondje.
Zijn rechterachterpoot is niet meer zo'n drama als gisteren. Mogelijk was dat een reactie op de entingen. Maar het gaat nog steeds t verre van goed met hem. HIj lijkt per dag wel 5 jaar ouder te worden.
-
Suzan
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: 16-11-2010 09:08
Een hoop afwijkingen, klinkt gecompliceerd. Hopelijk slaan de medicijnen aan. Misschien maar een plankje meenemen voor Bob om zn opstapjes te kunnen nemen? Lijkt me erg frustrerend dit, voor een hond als Bob.
(Gijs wordt er al niet goed van dat hij soms niet goed kan lopen, maar die laat zich tenminste nog graag optillen).
Sterkte!
(Gijs wordt er al niet goed van dat hij soms niet goed kan lopen, maar die laat zich tenminste nog graag optillen).
Sterkte!
-
Loes
- Berichten: 847
- Lid geworden op: 07-12-2010 11:33
-
Yvette
- Berichten: 134
- Lid geworden op: 05-02-2013 21:58